Search Charlespost Archives

Friday, January 25, 2008

Lies

Dedicated to the girl who ruined my life.

Never Again
Hady Mirza

Lies
All that I get is lies
Saw it through my own eyes
How you let it into our lives, oh no

And tears
All that you get is tears
Even after all these years
It’s the only thing I feel

And I
Given up all my pride
So now I’m giving up the right
To be the only man in your life

(Chorus) If I could, baby I would
Given you all, even my whole life
‘Cos I thought you’d be my wife
(But) If I did then all that’s been said
Would be in vain
In spite of all the tears and pain
So I’ll just say never again

And time
All that I need is time
In making sure this heart of mine
Never again get out of line

To live
To see the things that I believe
In spite of things I used to grieve
While I’m packing my bags to leave I’m gonna leave yeah

And I
Know that you miss me too
And all the things we used to do
But now there’s nothing we can do

(Repeat Chorus)

I wish to thank you for the lessons that I have learnt
But there’s just nothing I can give in return

(Repeat Chorus)

Never again

Mali ng Pinili

Naasar ako sa sarili ko kanina sa contest sa Abada High. Simula pa lang, bad trip na ako dahil '14' 'yung registration number ko. Asar nga eh, ngunit napawi 'yun nang mag-sightseeing ako sa mga tao 'dun. Well, kahit na medyo taob kami, naging ok naman ang lagay ko nung makita ko si Miss Magnificence pagbalik ng school. And she smiled at me. That smile meant so much for me. Siguro kung hindi ko siya nakita nung panahong 'yun malamang ay "in bad mood" ako throughout the day.

Ya know what, kung hindi lang siguro dumating (at tinraydor ako) si Mein Kampf, malamang mas masaya ako ke Magnificence. Kasi naman ako eh. Kaasar. Ba't ko pa pinalampas? Buset. Pero ngayon, inlove na 'ata ako. Sa kanya.

LL,

CIP

Thursday, January 24, 2008

Hala sige, pakasasa sa mga tumititig na chicks

Hay sa wakas...na-enjoy ko na rim amg 'Benefits of Being Single'. Ang daming nadating na opportunities, at ang maganda nun, may time na naman ako para ,akipag-socialize sa mga chicks. Hehehe... Wala nang susuway sa'kin eh.

'Pansin ko nga, sa bawat paglakad ko sa daan araw-araw, kung 'san man ako napunta, eh 'di ko maiwasang may mahuli na gal na nakatitig sa'kin. Hindi sa pagmamayabang, ngunit ganoon talaga eh. Oh, pa'no ba 'yan? Parang the whole world's watching me. Grabe. Lalo na kapag 'yung chick na nakatitig sa'yo eh sobrang ganda. Grabe, ang daming kapalit....hehehe...

Haynako, hindi ko tuloy maitago ang pagkahumaling ko sa isang gal...na sa ngayon eh medyo nagiging ka-mabutihan ko. Ah basta, hintayin na lang natin na mauma si 'Mein Kampf' na magka. Para malaman ng whole world na hindi siya magandang halimbawa.

LL,

CIP

Sunday, January 13, 2008

Memoirs of a Sick Man

Ilang araw na rin ako hindi nakakapasok ng school, may malubhang sakit kasi ako eh. I'm trying to come back (well, hindi ko na nga masadong kabisado ang mga keys sa keyboard na ito eh...hehehe), and I think I can now go back to strenous work, kahit na may mga times na nagpa-palpitate ang puso ko, don't know why.

Ngayon, medyo kailangan ko pa maging flexible kasi 'di pa ako masadong sanay sa mga gawaing nangagsitambak sa simula ng taon. Sinasanay ko na rin ang katawan ko na magtrabaho in full time--you know, a lot of work, as in work.

This year, I also try to be more careful when it comes to health. My sickness woke my mind up. I need to be more maingat--mahirap magkasakit, sobra.

So now, gotta work na muna.

LL,
CIP