Search Charlespost Archives

Friday, March 28, 2008

What?!? Just a year to go?

I am one of the people na naniniwalang ang bilis ng panahon. Parang kailan lang e nasa freshman years pa ako, but look at now, we're going to be seniors sa high school. Look at that.

I have some mem'ries na naaalala when I was still on the early years of my high school, and I realized, grabe ang bilis na pala ng panahon.

Para ngang mas exciting ang high school kesa sa college or elementary eh. Super saya. =)

'Balitaan ko na lang kayo ng iba pang happenings sa buhay ko.

LL,

CIP

Thursday, March 27, 2008

To Those Who Cared

Maraming salamat sa lahat ng taong nakilala ko nitong nakaraang school year. Sa lahat ng mga naging kakilala ko, nakilala ko pa lalo, kaibigan, ka-ibigan, etc., tanx so much sa inyo.

Sa mga nakagalit ko, alam kong walang dalawang tao ang may parehong pag-uugali kaya't nagkakaroon ng diff'rences. Sori sa mga nagawa ko. It looked like I became mean to all of you guys.

Sa mga naging mentors ko, salamat po sa inyo. Natuto ako ng mga bagay sa inyo. Salamat ulit.

Sa mga nagbigay-kulay sa buhay ko--whether black, red or blue--you made me happy despite of the hardships we've encountered.

Sana in the next school year ay may makilala pa akong tulad ninyo.

LL,

CIP

Wednesday, March 26, 2008

Maghihintay ka lang sa wala, Carlo

Isa itong payong kaibigan para sa sarili ko. 'Wag ka nang maghintay, Carlo. Maghihintay at aasa ka lang sa wala.

Napag-isip-isipan ko na rin ito. At nangyari na rin sa akin ang maghintay (sa wala) ng paulit-ulit. Naranasan ko na ring masaktan. Why wait?

Hindi ko alam kung ano ba talaga ang real score. Ang akin, mananahimik na lang ako. At kung mawala na 'yung admiration ko sa kanya, eh ii-indulge ko na lang ang sarili ko sa pa-crush-crush lang.

LL,

CIP

Monday, March 24, 2008

Ordinary Song

Ganda nitong kantang 'to. Enjoy!

Just an ordinary song
To a special girl like you
From a simple guy
That's so in love with you

I may not have much to show
No diamonds that glow
No limousines
To take you where you go.

But if you give to find yourself
Fight in all the games you play
When the world seems so unfair
You can count on me to stay
Just take sometime
And lend an ear
To this ordinary song

Just an ordinary song
To a special girl like you
From a simple guy
That's so in love with you

I don't even have the looks
To make you glance my way
The clothes I wear
They just seem so absurd

But deep inside of me is you
You give life to what I do
All those years may see you through
Still I’ll be waiting here for you
If you have time
Please lend an ear
To this ordinary song

Just an ordinary song
To a special girl like you
From a simple guy
That's so in love with you

Ang Istorya ng 'The Rusty Iron Nail'

That was one time, it was on a Monday. Vacant namin (since we don't have Social Science classes at Monday) nang may mapansin ako na bagay na hindi dapat naroon. There was a rusty iron nail lyin' down the Quadrangle. At first parang wala lang siya--but it looks like a pretzel stick--pero I realized, may significance pala siya.

Napansin ko kasi 'yung poignant point nung pako and I thought na it would lead me into a direction. Well, I was right. I looked from afar at nakita ko nag 'yung... 'lammoyun, the way to the... basta.

Sayang nga lang at hindi napahalagahan ng tao ang 'rusty iron nail'. I was lucky; nang dahil sa pakong iyon, I became happy for a day.

LL,

CIP

Jeeplagged (Manic Monday)

Katatapos pa lang ng Easter e back to work na'ko kaagad.

I left Cavite at almost about 4 a.m., coming from my five-day stay. I looked energetic na nga nun despite Milo lang ang ininom ko at wala pang pambara. Siyempre nandoon ang excitement sa'kin dahil after almost a month ay back-to-rugged work na ako. So I have to flex those muscles again.

When I arrived at Manila at 6:30 a.m., dumiretso na ako ng school, at ang dala kong mga gamit e 'yung mga 'gamit ko sa maleta', 'yun bang parang talagang galing lang ng bakasyon. Andun 'yung mga pocketbook, cellphone charger at kung anu-ano pa. Dala ko din 'yung maituturing kong pamatid-lumbay ng comics ng Pugad Baboy.

Na-test 'yung binti ko sa kasagsagan ng practice for the graduation scheduled tomorrow, four days ko na rin kasing iniinda ang sakit ng binti ko. Parang gusto ko na nga ring ipa-amputate e. E kaso kailangan ko iyon upang makapg-martsa bukas. Aaaahhh..

Well, tomorrow's just a new day. Hoping it would be good.

LL,

CIP

Sunday, March 16, 2008

Hanggang sa muli. Ingat ka.

Matagal na ring panahon ang nakalipas magmula nang tayo'y unang magkakilala. Mahabang panahon na rin ang ating pinagsamahan. Maraming salamat sa'yo.

Salamat sa lahat ng masasayang moments na pinagsamahan natin. Alam kong naging masaya ka din tulad ko. Nawa'y maging masaya ka.

I've enjoyed those moments I had with you. Para kasing napakabilis ng panahon.

Sori sa mga nagawa kong 'di maganda sa'yo. Sa tingin ko kasi ay naging unfair ako. Sori ulet.

Ingatz ka ha. Hanggang sa muli.

LL,

CIP